เรื่องที่ควรรู้เกี่ยวกับ โรคหนองใน (Gonorrhea)

โรคหนองใน (Gonorrhea) เป็นหนึ่งในโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่พบบ่อยที่สุดทั่วโลก แม้จะเป็นโรคที่รักษาให้หายได้ แต่หากละเลยหรือไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม อาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนร้ายแรงที่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตอย่างมาก บทความนี้จะพาคุณไปทำความรู้จักกับโรคหนองในอย่างละเอียดในประเด็นสำคัญ เพื่อสร้างความเข้าใจที่ถูกต้อง และครอบคลุม

สาเหตุและการติดต่อ

โรคหนองใน เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิด Neisseria gonorrhoeae หรือที่เรียกว่า "gonococcus" เชื้อนี้มีลักษณะพิเศษคือสามารถเจริญเติบโตและแพร่พันธุ์ได้ดีในเยื่อบุที่ชื้นและอุ่นของร่างกายมนุษย์ โดยเฉพาะในระบบสืบพันธุ์ ทางเดินปัสสาวะ ทวารหนัก คอหอย และเยื่อบุตา

การติดต่อของโรคหนองในมีหลายรูปแบบ

1. การมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ป้องกัน: นี่เป็นวิธีการติดต่อหลักของโรค โดยเชื้อสามารถแพร่กระจายผ่านการมีเพศสัมพันธ์ทางช่องคลอด ทวารหนัก และช่องปาก แม้ว่าฝ่ายชายจะไม่หลั่งน้ำอสุจิ เชื้อก็สามารถแพร่กระจายได้

2. การสัมผัสสารคัดหลั่งที่มีเชื้อโดยตรง: หากมีการสัมผัสสารคัดหลั่งที่มีเชื้อ เช่น น้ำอสุจิ น้ำหล่อลื่นจากช่องคลอด หรือหนองจากแผลติดเชื้อ แล้วนำไปสัมผัสกับเยื่อบุของตนเอง ก็สามารถติดเชื้อได้

3. การติดต่อจากแม่สู่ลูก: ทารกสามารถติดเชื้อจากมารดาที่เป็นโรคหนองในระหว่างการคลอด โดยเชื้อมักเข้าสู่ตาของทารก ทำให้เกิดภาวะตาอักเสบรุนแรงที่อาจนำไปสู่การสูญเสียการมองเห็นได้หากไม่ได้รับการรักษาทันท่วงที

4. การแพร่เชื้อโดยไม่มีการสอดใส่: แม้จะไม่มีการสอดใส่อวัยวะเพศ แต่การสัมผัสใกล้ชิดระหว่างอวัยวะเพศหรือการใช้มือสัมผัสอวัยวะเพศที่ติดเชื้อแล้วนำมาสัมผัสอวัยวะเพศของตนเองก็สามารถนำไปสู่การติดเชื้อได้

ความเข้าใจเกี่ยวกับสาเหตุและกลไกการติดต่อนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในการวางแผนป้องกันและควบคุมการแพร่ระบาดของโรค โดยเฉพาะการตระหนักว่าการใช้ถุงยางอนามัยอย่างถูกต้องและสม่ำเสมอเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงในการป้องกันการติดเชื้อ

อาการและระยะฟักตัว ความแตกต่างระหว่างชายและหญิง

โรคหนองในมีระยะฟักตัวที่ค่อนข้างสั้น โดยทั่วไปอยู่ระหว่าง 2 - 7 วันหลังได้รับเชื้อ อย่างไรก็ตาม อาการของโรคมีความแตกต่างกันอย่างมากระหว่างเพศชายและเพศหญิง รวมถึงตำแหน่งที่ติดเชื้อ

อาการในเพศชาย

• มีหนองสีเหลืองหรือเขียวไหลออกจากท่อปัสสาวะ โดยมักเห็นได้ชัดเจนในตอนเช้าหรือหลังจากไม่ได้ปัสสาวะเป็นเวลานาน

• ปัสสาวะแสบขัด หรือมีอาการปวดเวลาปัสสาวะ บางรายอาจมีอาการปัสสาวะบ่อย

• ปวด บวม หรือมีอาการอักเสบที่อัณฑะ

• เจ็บคอ (กรณีติดเชื้อที่คอหอย)

• อาจมีอาการคันหรือระคายเคืองที่ท่อปัสสาวะ

อาการในเพศหญิง

• ตกขาวผิดปกติ มีสีเหลืองหรือเขียว และมีกลิ่นที่เปลี่ยนไป

• ปัสสาวะแสบขัด หรือปัสสาวะบ่อยกว่าปกติ

• ปวดท้องน้อย โดยเฉพาะบริเวณอุ้งเชิงกราน

• เลือดออกผิดปกติระหว่างรอบเดือน หรือมีเลือดออกหลังมีเพศสัมพันธ์

• เจ็บปวดหรือไม่สบายตัวระหว่างมีเพศสัมพันธ์

• อาจมีไข้หรืออ่อนเพลียร่วมด้วย

อาการในตำแหน่งอื่นๆ

• ทวารหนัก: อาจมีอาการคัน เจ็บ หรือมีสารคัดหลั่งออกมา

• คอหอย: เจ็บคอ มีอาการคล้ายคออักเสบ

• ตา: ตาแดง คัน มีขี้ตามาก หรือตาอักเสบรุนแรง

สิ่งสำคัญที่ต้องตระหนักคือ ผู้ติดเชื้อจำนวนมากอาจไม่แสดงอาการใดๆ เลย โดยพบว่าประมาณ 10-15% ของผู้ชายและ 50-80% ของผู้หญิงที่ติดเชื้อไม่มีอาการ ซึ่งทำให้การแพร่เชื้อเกิดขึ้นได้โดยที่ผู้ติดเชื้อไม่รู้ตัว นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลสำคัญที่ทำให้โรคหนองในแพร่ระบาดได้อย่างรวดเร็วและยากต่อการ

การวินิจฉัยและการตรวจคัดกรอง

การตรวจคัดกรองเป็นเครื่องมือสำคัญในการควบคุมการแพร่ระบาดของโรคหนองใน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคำนึงถึงว่าผู้ติดเชื้อจำนวนมากอาจไม่แสดงอาการ การตรวจคัดกรองช่วยให้สามารถตรวจพบและรักษาผู้ติดเชื้อได้เร็วขึ้น ซึ่งนำไปสู่การลดการแพร่เชื้อและป้องกันภาวะแทรกซ้อน

กลุ่มเป้าหมายในการตรวจคัดกรอง

องค์การอนามัยโลก (WHO) และศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) ของสหรัฐอเมริกา แนะนำให้มีการตรวจคัดกรองในกลุ่มต่อไปนี้

• ผู้ที่มีคู่นอนหลายคน

• ผู้ที่มีประวัติเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์

• หญิงตั้งครรภ์ (โดยเฉพาะในไตรมาสแรก)

• ชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย

• วัยรุ่นและผู้ใหญ่ตอนต้นที่มีเพศสัมพันธ์ (โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีอัตราการติดเชื้อสูง)

• ผู้ที่ทำงานในอุตสาหกรรมทางเพศ

• ผู้ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีอัตราการติดเชื้อสูง

ความถี่ในการตรวจคัดกรอง

ความถี่ในการตรวจคัดกรองขึ้นอยู่กับระดับความเสี่ยงของแต่ละบุคคล

• สำหรับกลุ่มเสี่ยงสูง เช่น ผู้ที่มีคู่นอนหลายคน หรือชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย: แนะนำให้ตรวจทุก 3-6 เดือน

• สำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงปานกลาง: อาจตรวจปีละครั้ง

• สำหรับหญิงตั้งครรภ์: ควรตรวจในไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ และอาจตรวจซ้ำในไตรมาสที่สามหากมีความเสี่ยงสูง

วิธีการตรวจคัดกรอง

วิธีการตรวจคัดกรองที่นิยมใช้ในปัจจุบัน คือ

• การตรวจด้วยวิธี Nucleic Acid Amplification Tests (NAATs) จากตัวอย่างปัสสาวะหรือสารคัดหลั่งจากช่องคลอด: วิธีนี้มีความแม่นยำสูงและไม่ก่อให้เกิดความไม่สบายตัวแก่ผู้รับการตรวจ

• การเก็บตัวอย่างด้วยตนเอง: ในบางประเทศมีการใช้ชุดตรวจที่ผู้รับการตรวจสามารถเก็บตัวอย่างด้วยตนเองที่บ้าน แล้วส่งไปตรวจที่ห้องปฏิบัติการ วิธีนี้ช่วยเพิ่มการเข้าถึงการตรวจคัดกรองและลดความอายหรือความกังวลในการเข้ารับการตรวจ

ประโยชน์ของการตรวจคัดกรอง

• ช่วยตรวจพบการติดเชื้อในระยะเริ่มแรก ก่อนที่จะเกิดภาวะแทรกซ้อน

• ลดการแพร่เชื้อในชุมชน เนื่องจากสามารถให้การรักษาผู้ติดเชื้อได้เร็วขึ้น

• ป้องกันภาวะแทรกซ้อนระยะยาว เช่น ภาวะมีบุตรยาก

• ในหญิงตั้งครรภ์ ช่วยป้องกันการติดเชื้อในทารกแรกเกิด

การรักษา โรคหนองใน

การรักษาโรคหนองในที่มีประสิทธิภาพเป็นสิ่งสำคัญ ไม่เพียงแต่สำหรับผู้ป่วยเท่านั้น แต่ยังเป็นกลยุทธ์สำคัญในการควบคุมการแพร่ระบาดของโรค ผู้ป่วยควรปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์อย่างเคร่งครัด รับประทานยาให้ครบตามกำหนด และกลับมาตรวจติดตามผลตามนัด

หลักการรักษาพื้นฐาน

• การใช้ยาปฏิชีวนะ: โรคหนองในรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ โดยแพทย์จะเลือกชนิด และขนาดยาตามความรุนแรงของโรค

• การรักษาคู่นอน: จำเป็นต้องรักษาคู่นอนทุกคนในช่วง 60 วันที่ผ่านมาพร้อมกัน เพื่อป้องกันการติดเชื้อซ้ำ

• การงดมีเพศสัมพันธ์: แนะนำให้งดมีเพศสัมพันธ์อย่างน้อย 7 วันหลังการรักษาครบและอาการหายดี

• การติดตามผล: ควรกลับมาตรวจซ้ำหลังการรักษาเพื่อยืนยันว่าหายขาด

ยาปฏิชีวนะที่ใช้ในการรักษา

ในอดีต ยาที่ใช้รักษาโรคหนองในมีหลายชนิด แต่เนื่องจากปัญหาเชื้อดื้อยา ทำให้แนวทางการรักษาในปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลง ยาที่เคยใช้และยาที่ใช้ในปัจจุบัน ได้แก่:

• Ceftriaxone: ยาฉีดในกลุ่ม cephalosporin รุ่นที่ 3 ซึ่งยังคงเป็นยาหลักในการรักษา

• Azithromycin: ยากินในกลุ่ม macrolide มักใช้ร่วมกับ ceftriaxone

• Cefixime: ยากินในกลุ่ม cephalosporin ที่เคยใช้เป็นทางเลือกแต่ปัจจุบันพบปัญหาเชื้อดื้อยามากขึ้น

• Spectinomycin: ยาฉีดที่ใช้ในกรณีแพ้ยากลุ่ม cephalosporin

• Ciprofloxacin และ Ofloxacin: ยากลุ่ม fluoroquinolone ที่เคยใช้แต่ปัจจุบันไม่แนะนำเนื่องจากปัญหาเชื้อดื้อยา

แนวทางการรักษาในปัจจุบัน

องค์การอนามัยโลกและหน่วยงานสาธารณสุขในหลายประเทศได้ปรับแนวทางการรักษาโรคหนองใน โดยทั่วไปแนะนำการรักษาแบบผสมผสาน (Dual therapy) ดังนี้

• Ceftriaxone ขนาดสูง (250-500 mg) ฉีดเข้ากล้ามเนื้อครั้งเดียว ร่วมกับ

• Azithromycin (1-2 g) รับประทานครั้งเดียว

แนวทางนี้ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการรักษา และชะลอการเกิดเชื้อดื้อยา อย่างไรก็ตาม แนวทางการรักษาอาจแตกต่างกันในแต่ละประเทศขึ้นอยู่กับรูปแบบการดื้อยาในพื้นที่นั้นๆ

ความสำคัญของการรักษาที่ถูกต้องและครบถ้วน

การรักษาโรคหนองในอย่างถูกต้องและครบถ้วนมีความสำคัญอย่างยิ่ง เนื่องจาก

• ช่วยป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นหากไม่ได้รับการรักษา

• ลดความเสี่ยงในการแพร่เชื้อต่อไปยังผู้อื่น

• ช่วยชะลอการเกิดเชื้อดื้อยา

การป้องกันโรคหนองใน

การป้องกันโรคหนองในเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการควบคุมการแพร่ระบาดและลดผลกระทบของโรค การป้องกันที่ครอบคลุมต้องอาศัยความร่วมมือจากหลายภาคส่วน ทั้งในระดับบุคคล ชุมชน และนโยบายสาธารณสุข

• ในระดับบุคคล การใช้ถุงยางอนามัยอย่างถูกต้องและสม่ำเสมอทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงในการป้องกันการติดเชื้อ ถุงยางอนามัยช่วยสร้างแบริเยร์ป้องกันการสัมผัสโดยตรงระหว่างอวัยวะเพศ ซึ่งเป็นช่องทางหลักในการแพร่เชื้อ นอกจากนี้ ควรใช้ถุงยางอนามัยหรือแผ่นยางอนามัยสำหรับการมีเพศสัมพันธ์ทางปากด้วย เพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อที่คอ

• การจำกัดจำนวนคู่นอนเป็นอีกวิธีหนึ่งที่ช่วยลดความเสี่ยง ยิ่งมีคู่นอนน้อย โอกาสสัมผัสกับผู้ติดเชื้อก็ยิ่งน้อยลง อย่างไรก็ตาม แม้จะมีคู่นอนเพียงคนเดียว การใช้ถุงยางอนามัยก็ยังเป็นสิ่งสำคัญ เนื่องจากคู่นอนอาจติดเชื้อโดยไม่แสดงอาการ

• การรักษาสุขอนามัยส่วนบุคคลก็มีส่วนช่วยในการป้องกัน โดยเฉพาะการล้างมือให้สะอาดหลังการสัมผัสอวัยวะเพศหรือสารคัดหลั่ง และการทำความสะอาดอวัยวะเพศก่อนและหลังมีเพศสัมพันธ์ แม้ว่าวิธีนี้จะไม่สามารถป้องกันการติดเชื้อได้อย่างสมบูรณ์ แต่ก็ช่วยลดความเสี่ยงลงได้

• การตรวจคัดกรองโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นประจำเป็นอีกหนึ่งมาตรการป้องกันที่สำคัญ โดยเฉพาะในกลุ่มเสี่ยง เช่น ผู้ที่มีคู่นอนหลายคน หรือผู้ที่มีประวัติเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ การตรวจพบและรักษาแต่เนิ่นๆ จะช่วยลดโอกาสการแพร่เชื้อต่อไปยังผู้อื่น

• การให้ความรู้เรื่องเพศศึกษา และการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์แก่เยาวชนและประชาชนทั่วไปเป็นกลยุทธ์สำคัญในระดับชุมชนและสังคม การศึกษาที่ครอบคลุมควรรวมถึงความรู้เกี่ยวกับโรค วิธีการติดต่อ อาการ การป้องกัน และความสำคัญของการตรวจคัดกรองและการรักษา การให้ความรู้ที่ถูกต้องและเหมาะสมตามวัยจะช่วยให้ประชาชนมีทักษะในการป้องกันตนเองและตัดสินใจอย่างรับผิดชอบ

• ในระดับนโยบายสาธารณสุข การส่งเสริมการเข้าถึงบริการสุขภาพทางเพศและอนามัยเจริญพันธุ์เป็นสิ่งสำคัญ ซึ่งรวมถึงการจัดให้มีบริการตรวจคัดกรอง การรักษา และการให้คำปรึกษาที่เข้าถึงได้ง่าย ราคาไม่แพง และเป็นมิตรกับผู้ใช้บริการ โดยเฉพาะในกลุ่มเยาวชนและประชากรกลุ่มเสี่ยง นอกจากนี้ การรณรงค์สาธารณะเพื่อสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับโรคและการป้องกันก็เป็นส่วนสำคัญของการป้องกันในระดับประชากร

• การลดการตีตราทางสังคมเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นอีกประเด็นสำคัญ การตีตราอาจทำให้ผู้ที่มีความเสี่ยงหรือสงสัยว่าติดเชื้อไม่กล้าเข้ารับการตรวจหรือรักษา ซึ่งส่งผลให้การแพร่ระบาดของโรคยากต่อการควบคุม การสร้างสภาพแวดล้อมทางสังคมที่เปิดกว้างและให้การสนับสนุนจะช่วยให้ผู้คนกล้าที่จะพูดคุยเรื่องสุขภาพทางเพศและเข้าถึงบริการที่จำเป็นได้อย่างไม่ลังเล

• สำหรับคู่สมรสหรือคู่ที่วางแผนจะมีบุตร การตรวจคัดกรองโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ก่อนการตั้งครรภ์เป็นมาตรการป้องกันที่สำคัญ เพื่อป้องกันการติดเชื้อในทารกระหว่างการตั้งครรภ์หรือการคลอด

ตรวจโรคหนองใน รักษาโรคหนองใน เชียงใหม่ ได้ที่ไหน?

สำหรับชาวเชียงใหม่ ที่ต้องการ ตรวจคัดกรองโรคหนองใน หรือ รักษาโรคหนองใน สามารถเข้ารับบริการ ได้ที่ Hugsa Clinic กลางเวียง เชียงใหม่ ที่ให้บริการโดยทีมแพทย์เฉพาะทางเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เพื่อมอบคุณภาพชีวิตและสุขภาพที่ดีให้กับชาวเชียงใหม่อย่างคุ้มค่าคุ้มราคา พร้อมบริการด้านการแพทย์ที่ได้มาตรฐาน ด้วยเทคโนโลยีที่ทันสมัย และก้าวทันนวัตกรรมทางการแพทย์ ทุกข้อมูลส่วนตัวของคุณ จะเป็นความลับอย่างแน่นอน

อ่านบทความอื่น ๆ เพิ่มเติม

• โรคซิฟิลิส (Syphilis) อันตราย..แต่ป้องกันได้

• เพร็พ (PrEP) เชียงใหม่ รับได้ที่ไหน
  

ติดต่อเราได้ที่

• ฮักษาคลินิก กลางเวียง เชียงใหม่

• ตั้งอยู่ที่ 77/7 ถนน คชสาร ตำบลช้างคลาน อำเภอเมืองเชียงใหม่ เชียงใหม่

• เปิดบริการทุกวัน

• จันทร์ – ศุกร์ 10.00 – 20.00 น.

• เสาร์ – อาทิตย์ 10.00 – 18.00 น.

• สอบถามผ่าน Line id. @hugsaclinic (มี @ ด้วยนะครับ)

• เบอร์โทรติดต่อ ☎ 093 309 9988

• แผนที่คลินิก 🚗 https://g.page/hugsa-medical?share

• จองคิวตรวจออนไลน์ https://hugsa.youcanbook.me

โรคหนองใน (Gonorrhea) เป็นโรคที่สามารถป้องกันและรักษาได้ แต่ยังคงเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญ การทำความเข้าใจในประเด็นเหล่านี้ จะช่วยให้เราตระหนักถึงความสำคัญของการป้องกัน การตรวจคัดกรอง และการรักษาแต่เนิ่นๆ รวมถึงการให้ความรู้และการสนับสนุนทางสังคมแก่ผู้ที่ได้รับผลกระทบ การร่วมมือกันในทุกภาคส่วนจะช่วยลดการแพร่ระบาดและผลกระทบของโรคหนองในได้อย่างมีประสิทธิภาพ